SURDI

SURDI

inter octonos illos, quos ridiculi gratiâ ad convivium solebat invitare Heliogabalus, apud Lamprid. in Vita huius, c. 29. Ab hominibus vox translata ad serpentum illos, qui ad cantum videntur obsurdescere, quia illô non magis afficiuntur, quam si surdi essent: cuiusmodi, praeter regulum, seu basiliscum, quem primum surdorum vocat, aspidem, cerastem, hydrum et chersydrum, esse air Avicenna. Imo omnes serpentes surdos Arabes vocant, quos ab incantatione credunt esse immunes, quorumque porro virus in supremo gradu intensum est. Sed certas sibi serpentum species fingere, in quas Magorum carmina nihil possint; necesse non est. Certum enim, a Diabolo hydrum et aspidem etc. tam facile posse compesci, quam quemvis alium serpentem, si modo permittat Deus: sed Deus non vult, ut Diabolo omnia liceant. Dein in eâdem serpentis specie potest esse varius successus, prout varie Deus Diabolo habenas aut adducit aut remittit. Adde, quod Daemon paredrus, a quo pendet incantationis tota vis, ad Magi nutum non semper se accommodat: Quam in rem vide Sam. Bochart. Hieroz. Parte poster. l. 3. c. 6. et supra in voce Aspis surda. Inde ad inanimata: Sic surdus arcus, apud Statium Theb. l. 9. v. 864.

——— frustra Superos Triviamque precatus

Molitur pallens et surdos expedit arcus.

Inutilis est, et nihil praestiturus. Alluditur illud Maronis, Georg. l. 1. v. ult.

Fertur equis auriga, nec audit currus habenas.

Aut Ovidii, Met. l. 5. v. 380.

——— de mille sagittis

Unam seposuit, sed quâ nec acutior ulla;

Nec minus incerta est, nec quae magis audiat arcum.

Etiam ad colores. Plinio namque color βαρὺς, qui minus acutus et splendidus, oculorum aciem veluti contundit et specie surdâ verberat, surdus dicitur. Quae enim, in re auditus, differentia est inter fuscam vocem et candidam, ea est fere in re visus, inter austerum et floridum colorem. ET quemadmodum vox acutis sonis intenditur, gravioribus remittitur, ita in coloribus ὀξὺς acutus et floridus dicitur, qui acuitur et intenditur; βαρὺς et auserus, qui ex acumine summo descendit et nigrô infuscatur. Unde acutius et splendidius fulgentes colores floridos appellavit idem, austeros vero remissius et surdius relucentes, quos et surdos, vocabulis e Musica petitis; Salmas. ad Solin. p. 200. Vide quoque infra Tristis Sed et Surdus idem aliquando, quod ignobilis, est. Statius, Theb. l. 4. v. 359.

— surdum atque ignobile muros

Firmat opus ———

Qui contra sonoram Phocidem, quod Oraculô Apollinis nobilis esset, l. 11. Theb. v. 281. dixit. Quam in rem vide Casp. Barthium Adversartor. l. 33. c. 4. etc.